هم از آفتاب

سلام.

همسایه ی حضرت خورشید شدن هم سعادت می خواهد که نصیب هرکس نمی شود،گوارای وجودتان این سعادت...

امروز دل،بیشتر از هر زمان دیگر بهانه ی زیارت آقای مهربانی ها را گرفت...
نصیبش نشد زیارت ولی از عشقش ذره ای کم نشد...
و این همه بی قراری دل پشت واژه واژه ی شعر مرا به تماشا ایستاد:

"بلیط ماندن است مانده روی دستهای من
در این همه مسافر حرم نبود جای من؟
رفیق عازم سفر، فقط «سلام» را ببر
سفارش مریض حضرت امام را ببر
«سلام نسخه» را ببر ببین دوا نمی‌دهد؟
از او بپرس این مریض را شفا نمی‌دهد؟
چقدر تا تو با قطارها سفر کند دلش؟
چقدر بگذرند زائرانت از مقابلش؟
چقدر بادهای دوریت مچاله‌اش کنند؟
و دوستان به روزهای خوش حواله‌اش کنند؟
مرا طلای گنبد تو بی قرار می‌کند
کسی مرا به دوش ابرها سوار می‌کند
خیال می‌کند که دیدن تو قسمتش شده
همین کسی که دارد از خودش فرار می‌کند
به بادهای آشنای شرق بوسه می‌دهد
به آتش ارادت تو افتخار می‌کند
به این امید، ضامن رئوف، تا ببیندت،
هی آهوان بچه‌دار را شکار می‌کند
هزارتا غروب در مسیر ایستاده‌ام
به هر که آمده به پایبوس نامه داده‌ام
من از کبوتران گنبد تو کمترم مگر؟
که بعد سالها نخوانده‌ای مرا به این سفر
قطارهای عازم شمال شرق می‌روند
دقیقه‌های بی تو مثل باد و برق می‌روند
کسی بلیط رفتنی به دست من نمی‌دهد
به آرزوی یک جوان خام تن نمی‌دهد
بلیط ماندن است مانده روی دستهای من
در این همه مسافر حرم نبود جای من"

شاعرش را نمیدانم که رسم امانت را رعایت کنم،شما بخوانید "سراینده:دل های بی قرار"

لطف و عنایایات آقای ِ مهربانی ها تا همیشه نصیبتان .

"ما را به دعا کاش فراموش نسازند

رندان سحرخیز که صاحب نفسانند"
در پناه حق.

"این مهربانی خدا بود که برای آرام «دل» ما، پاره‌ی قلب رحمةٌ للعالمین را به این «غریبستان» فرستاد!"

حیف که قدر نمیدونیم!:(

داشتم با تعجب میخوندم این پست رو!به آخرش که رسیدم خیالم راحت شد که اشتباه نکرده بودم!

همیشه عالی مینویسید..

حرفاتون خیلی آشنا بود.."جانا سخن از زبان ما میگویی"

سلااااااام خدمتِ شما؛

خدا را شکر، خدا را شکر که چشممان روشن شد به نگاشتنِ تان؛

"انشاءالله" که خوب و سلامت هستید و بوده اید؟ دلمان قرص باشد؟

آشناییم و همسایه...؛ صله ی ارحام هم که واجب است؛ لطف می کنید اگر دیگر این همه غیبت نکنید...؛

سلامت و پاینده باشید؛

التماس دعا.

سلام.

حلول ماه ربیع الاول مبارکتان باد.

"مقلب القلوب " را می خوانم و "حول حالنا الی احسن الحال" را از او طلب می کنم،دعا بفرمائید که به اجابت برسد...

لبخند رضایت خدا تا ابد نصیبتان.

در پناه مهربان خدای عالم.

سلام اخوی

عزاداریها قبول باشد. بالاخره ما دوباره برگشتیم! مشتاق دیدار دوستان و نوشته هایشان بودیم.

حرم آقا امام رضا علیه السلام مشرف شدید این حقیر را هم از دعای خیر فراموش نکنید و بفرمایید به حضرت که

تو را نادیدن ما غم نباشد/ که در خیلت به از ما کم نباشد

اما دلتنگتان هستیم آقا!

یاحق

سلام مجدد

پس پیغام من کو؟!

سلام

کجایی استاد؟

سلام.

ایام مبارکتان باد.

التماس دعا

در پناه حق.

سلام.

مشتاقیم تا دیگر بار خطی از دلتان را خواننده باشیم...

پذیرفتن یا نپذیرفتنش با شما بزرگوار...

سلام آقای میر محمدحالواحوالتون بهتره!راستش من ازوب یکی از بچه ها خدمت شمارسیدم وفهمیدم که درکنارمرقد ولی خداآقاعلی بن موسی الرضا

هستیدداداش گرامی ماکه فعلاقسمت نشده بیایم پابوس آقامون،شما ازطرف

ماهم نائب الزیاره باشین وتو دعاهاتون منه خواهرحقیرو هم فراموش نکنیدوبرای تمامی جوونا که با مشکل ازدواج گربانگیرن دعاکنیدباسپاس فراوان

سلام...

دیگر رویی ندارم برای نظر دادن...

در پس ِ این نیامدن هایتان،نگرانی ست برای ِ من،برای ما...

کاش زودتر قاصدک خوش خبر،خبری خوش را برساند...

آرام باشید با یادش...

درپناهش.

سلام...

یک بار دیده اید به سرای مجازیتان بر می گردید و اثری از ما نیست!

یا نه بهتر بگویم اثری از من نیست!

انتظار برای خواندن واژه ای بعد از مدت ها،طاقت فرساست...

انشاالله زودتر چشمانمان به نور واژه هایتان روشن شود.

روزهایتان خوش...

در پناه خدا.

دیگر نمی‌خواهم زنده بمانم. من محتاج نیست شدنم. من محتاج

توام.     

خدایا! بگو ببارد باران؛ که گویی شوره‌زار قلبم سال‌هاست که سترون

مانده است.

من دیگر طاقت دوری از باران را ندارم.

خدایا! دیگر طاقت ندارم، بگذار این خشکزار وجودم، این مرده قلب من

دیگر نباشد!

بگذار این دیدگان دیگر نبیند.

بس است هر چه دیده‌اند.

بگذار این گوش‌ها دیگر نشنوند. بس است هر چه شنیده‌اند.

بگذار این دست و پاها دیگر حرکت نکنند. بس است هر چه جنبیده‌اند.

خدایا! دوست دارم تنهای تنها بیایم، دور از هر کثرتی؛

دوست دارم گمنام گمنام بیایم، دور از هر هویتی.

خدایا! اگر بگویی: لیاقت نداری، خواهم گفت: لیاقت کدام یک از الطاف تو

را داشته‌ام؟!

خدایا! دوست دارم سوختن را، فنا شدن،از همه جا جاری شدن و

بسوی کمال انقطاع روان شدن را...

(شهید احمدرضا احدی)

لحظه های دلتنگی ام ، نوشته های احمدرضا را زمزمه می کنم ...

و اینک از آن لحظه هاست ...

دعایمان کنید در جوار مولای مهربانمان...

برای پرپرشدنمان ، برای شهادتمان ...

یاعلی

سلام بزرگوار...

خدمت رسیدم جهت عرض ادب و تبریک به مناسبت فرارسیدن بهار!

مبارکتان باد فرارسیدن سال نو.سالی سراسر خیر و برکت برای شما و خانواده ی محترم آرزو دارم.

تبریکی دیگر نیز به مناسبت یکم فروردین ماه،سالروز میلادتان.

انشاالله در پناه مهربانی همسایه ی مهربانتان و در پناه معبود بی همتا،تندرست باشید و دنیایتان شاد باشد تاهمیشه.

چشم انتظاری،آدم را پیر می کند!پیرمان کرد این چشم انتظاری برای خواندن واژه ای نو!

امید که قلم بزنید و بنویسید!بی شک دوستان شادمان خواهند شد.

دعایم بفرمایید که سخت محتاج دعا هستم.

خدانگهدار.

انشاءالله فردا عازم کربلای ایران هستم

دعاگوی همه ی همسنگران خواهم بود

خادم الشهداء را حلال کنید

یاعلی

سلام

سال نو شما مبارک دوست عزیز

راستش من هم دلم می خواهد دوباره کمی بنویسم. اما دل و حوصله اش را ندارم. بیماری مامان، مرگ پذیری ام را بیشتر کرده. افسردگی ام را بیشتر تر.

یک خبر خوش هم هست ** ** **** ****** * ***** ** ***** ***** ** *** **** *** ** ** **** **** *** ****** **** *** *** ***** ** **** *** *** *****

** **** ******* *  *** ******** ** **** *** ** ** ***** *** *** ***** ** ** **** ***...زمان هی دیر دیر می گذرد....دلم هی می گیرد... کلی به دعا و دلداریتان احتیاج دارم بزرگوار...به امام رئوف بگویید مرحمتی نرسیده...دلم تنگ است...بگویید لااقل عیدی بدهند، بگویید شاباش بچه یا هر چی که می شود اسمش را گذاشت...مرحمتی را می خواهم...دلم گرفته...