هم از آفتاب

چو رسول آفتابم به طریق ترجمانی ----- پنهان از او بپرسم به شما جواب گویم

هم از آفتاب

چو رسول آفتابم به طریق ترجمانی ----- پنهان از او بپرسم به شما جواب گویم

هم از آفتاب

علم، رسمی سربه‌سر قیل‌است و قال
نه از او کیفیتی حاصل، نه حال
علم نبود غیر علم عاشقی
مابقی تلبیس ابلیس شقی
علم فقه و علم تفسیر و حدیث
هست از تلبیس ابلیس خبیث
هر که نبود مبتلای ماهرو
اسم او از لوح انسانی بشو
سینه‌ی خالی ز مهر گلرخان
کهنه انبانی بود پر استخوان
سینه‌ی خود را برو صد چاک کن
دل از این آلودگی‌ها پاک کن...

آخرین مطالب

پربیننده ترین مطالب

مطالب پربحث‌تر

آخرین نظرات

  • ۳۰ مرداد ۹۴، ۱۷:۱۶ - فاطمه سلام

پیوندها

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «یک تجربه» ثبت شده است

 

به نظرم یکی از عادتهای خوبم است، این که خوش ندارم کنار خیابان معطّل بمانم! وقتی مسیری را می‌خواهم با تاکسی بروم، کنار خیابان منتظر نمی‌ایستم، همان مسیر را همان کنار خیابان شروع می‌کنم به پیاده رفتن! نهایتاً ممکن است آدم یکی دو ایستگاه را پیاده گز کند، ولی می‌ارزد به این که از آن احساس علّافی کنار خیابان و نگاه‌های التماس آمیز به رانندگان محترم رها شود!

شما را هم توصیه می‌کنم به این تجربه! واقع قضیه این است که همانطور که شما نیاز دارید به وسیله نقلیه، آن راننده‌ی عزیز هم به همین درآمد مسافرکشی نیاز دارد؛ پس چرا همیشه شما چشم‌انتظار بایستید و سر خم کنید و منتظرش بمانید؟! خداوند دو پای سالم به شما داده که سرتان را بالا بگیرید و راهتان را بروید! بگذارید راننده‌ای که واقعاً مایل به رساندنتان هست، خودش پشت سرتان بوق بزند!

قصدم به هیچ عنوان جسارت به عزیزان زحمتکش تاکسی‌ران نیست، می‌خواهم عرض کنم که قدر نعمت نازنین سلامتی را بدانید و تا می‌توانید پیاده‌روی کنید! حتّی به این بهانه! باشد که تندرست بمانید!

 

نکته‌ی یکم: پیش آمده که توی رودرواسی این پیاده‌روی، تا مقصد هم پیاده رفته‌ام! نمونه‌اش همین چند روز پیش از انتهای بلوار شهید مدرّس تا حرم مطهّر! مسافت زیادی نیست، ولی مثلاً عجله داشتم! الآن که فکرش را می‌کنم، می‌بینم ضرری هم نکردم! شاید اگر سواره بودم، بیشتر از آن معطّل ترافیک می‌شدم!

نکته‌ی دوم: ملاحظات ایمنی (مخصوصاً در جاهایی که خیابان خلوت و سرعت خودروها زیاد است) فراموش نشود!

نکته‌ی سوم: خواهران محترمه‌ای که می‌خوانندم، در عمل به این توصیه احتیاط فرمایند! شاید وجهه‌ی خوبی نداشته باشد برایشان!

و نکته‌ی چهارم: زندگی همین است ... معطّل حصول "شرایط مطلوب" نمانیم ... پیاده هم اگر شده، راه بیفتیم ....

تو پای به راه در نه و هیچ مپرس         خود راه بگویدت که چون باید رفت ...

زودتر به مقصد می‌رسیم ...

 

<
میرمحمد
۲۴ مهر ۹۱ ، ۲۲:۵۱ موافقین ۳ مخالفین ۰ ۲۶ نظر

 

آدم عطربازی هستم! نمی‌دانم حُسن است یا عیب! فقط همین‌قدر می‌دانم که بینی‌ام (همان دماغ!) زود به یک رایحه عادت می‌کند و بعد برای این که خودم هم بوی عطری را که می‌زنم حس کنم و لذّت ببرم، مجبور می‌شوم دوز مصرفی را بالا ببرم و یا این که از عطر دیگری استفاده کنم، که البتّه من راه دوم را برگزیده‌ام!

هر بار که برای خرید عطر می‌روم، از رایحه‌های مختلف، خرید می‌کنم و معمولاً هر یکی دو روز از یک عطر استفاده می‌کنم و بعد عطر بعدی و بعدی تا این که باز برسم به همان عطر اوّلی!

البتّه در خلال این چندین و چندسال تجربه عطربازی، بعضی‌ها را واقعاً پسندیده‌ام و آنهایی را که برایم خیلی عالی بوده‌اند و معمولاً به خودم (!) و دوستانم توصیه می‌کرده‌ام اینها بوده‌اند:

باربریز ویکند، اُپن قهوه‌ای، آزارو ویزیت، مَکسی، بلو شادو، الأحلام و آخری‌ها هم استیشن و ورساچ.

امشب (دیشب؟!) هم به اتّفاق بانو، به دکّان عطّاری (!) رفتیم و ابتدا سراغ دو سه تا از بالایی‌ها را گرفتیم و بعد هم این‌ها را خریدیم:

دیزایر بلو: عطر خنک و دلپذیری که وقتی سراغ باربریز را گرفتیم و فروشنده نداشت، این را پیشنهاد داد و خوشمان آمد و خریدیم! 8 گرم!

اُپن قهوه‌ای: همان رایحه آشنای اُپن، ولی با بوی گرمتر و ماندگاری بالاتر. البتّه نه به مرغوبیّت گذشته! 8 گرم!

دانهیل قهوه‌ای: اوّلش مخلوط بوی چوب داغ و فاستونی اتو خورده می‌دهد! (این تشخیصم فروشنده را خنداند!) ولی بعد از باد خوردن، رایحه‌ای عالی دارد! گرم و مناسب برای پاییز و زمستان! 8 گرم!

اینکانتو: سرد و ملایم، و البتّه در برخورد اوّل شبیه بوی هلو و طالبی عطر "فواکه" ... فروشنده گفت زنانه است، ولی خوب چه می‌شود کرد وقتی خوشمان آمد ازش! 8 گرم!

آکوآ بولگاری: به خلاف اسم نچسبش (که واقعاً نمی‌دانم درست فهمیدم یا نه!) بوی محشری دارد! خیلی آشنا و خیلی غریب ... خنک است و فروشنده گفت ماندگاری زیادی دارد. 8 گرم!

آزارو کُرُم: که به جای آزارو ویزیت نازنین خریدم. بوی تند و تلخی دارد که به مرور و با هوا خوردن، به خنکی می‌زند و حسّتان را خوب می‌کند! 8 گرم!

سی اچ مردانه: یکی از نعمتهای خوب الهی که برای اوّلین بار یافتمش! با رایحه‌ای خیلی شیک و روشن! 12 گرم!

و در آخر هم، فروشنده محترم محبّت فرمودند و 8 گرم از پیشنهاد ویژه‌شان را به عنوان اشانتیون تقدیم نمودند: وان میلیون! (اسمش است! با قیمتش اشتباه نشود!) و واقعاً محشر است! در آن حد که به مچ دستم مالیده‌ام و از سر شب همین‌جور بویش می‌کنم و حالم خوب می‌شود!

گمانم اقلّا تا شب چله بس باشد خرید امشب (دیشب؟!) و منتظر تجربیّات و پیشنهادهای شما نازنینان برای خرید و عطربازی بعدی هستم!

<
میرمحمد
۲۴ شهریور ۹۱ ، ۰۲:۳۵ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۴ نظر
 
این روزها، مشهد امام رضا علیه السلام، مجمع دلهای عاشق و جانهای شیداست. زائرین حضرت آفتاب، این مجال (روزهای نسبتاً معتدل‌تر شهریورماه، مابین ماه مبارک رمضان و مهر مهربان) را به نیکی غنیمت شمرده‌اند و به طواف حضرتش آمده‌اند.
برای همه مجاورین و زائرین حضرتش این جملات آشناست که "التماس دعای مخصوص! سلام ما را هم به آقا برسون، نایب‌الزیاره‌ام باش،‌ ویژه! و ..." امّا در آن هنگامه شور و شیدایی زیارت، که دل از دست می‌رود، و "صبر و طاقت و هوش ..." مگر یادمان می‌ماند که همه را یاد کنیم؟ آن هم خصوصی و ویژه!
این مطلب را می‌نویسم برای عزیزانی که در این محذوریّت قرار می‌گیرند، تا موقع زیارت، هیچکس را از قلم نیندازند!
در صفحات آخر کتاب شریف مفاتیح الجنان (صفحه 966 نسخه مفاتیح رایج در حرم مطهّر) دعایی هست به نام "عالیة المضامین" و یا "دعای بعد از زیارت ائمّه علیهم السلام" که همانطور که از نامش پیداست، پر است از مطالب و مضامین عالی معرفتی و اخلاقی و به نوعی می‌توان گفت، تکمیل کننده زیارت است.
یکی از فرازهای والای این دعای شریفه (که عرض من، ناظر به آن است بیشتر) حدود صفحه آخر آن است، آن جایی که از "اللهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و اغفر لی ..." شروع می‌شود؛ جالب است بدانید در یک پاراگراف، هرکسی را که فکرش را بکنید، یاد کرده است و شریکش کرده در دعا و زیارتتان و شما را هم شریک کرده در دعا و زیارت آنان! ببینید:


... اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاغْفِرْلى وَلِوالِدَىَّ، وَلاِِخْوانى وَاَخَواتى، وَاَعْمامى
... خدایا درود فرست بر محمّد و آل محمّد و بیامرز مرا و پدر و مادرم و برادران و خواهرانم و عموهایم
وَعَمّاتى،وَاَخْوالى وَخالاتى،وَاَجْدادى وَجَدّاتى،وَاَوْلادِهِمْ وَذَراریهِمْ،
و عمه هایم و دایى هایم و خاله هایم و پدربزرگها و مادربزرگهایم را و فرزندانشان و نژادشان
[فرزندان پدربزرگها و مادربزرگها می‌شود همه فامیل نسبی من!]
وَاَزْواجى وَذُرِّیّاتى، وَاَقْرِبآئى وَاَصْدِقائى، وَجیرانى وَاِخْوانى فیکَ مِنْ
و همسرانشان و فرزندان خودم و خویشانم و دوستانم و همسایگانم و برادران دینیم را
اَهْلِ الشَّرْقِ وَالْغَرْبِ، وَلِجَمیعِ اَهْلِ مَوَدَّتى مِنَ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ،
از اهل شرق و غرب عالم و تمام آنان که با من دوستى داشته و دارند از مردان و زنان با ایمان
اَلاَْحْیآءِ مِنْهُمْ وَالاَْمْواتِ، وَلِجَمیعِ مَنْ عَلَّمَنى خَیْراً، اَوْ تَعَلَّمَ مِنّى
زنده و مرده شان را و تمام کسانى که کار خیرى را به من یاد داده‌اند یا از من
عِلْماً، اَللّـهُمَّ اَشْرِکْهُمْ فى صالِحِ دُعآئى وِزِیارَتى لِمَشْهَدِ حُجَّتِکَ
علمى آموخته اند خدایا شریک ساز ایشان را در دعاى خیرى که کرده ام و زیارتى که از زیارتگاه حجّت
وَوَلِیِّکَ، وَاَشْرِکْنى فى صالِحِ اَدْعِیَتِهِمْ، بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ ...
و ولیّت نصیبم شده و مرا نیز در دعاهاى خیر ایشان شریک ساز، به مهرت اى مهربانترین مهربانان ...

یادتان باشد دوستان! بعد از دعا و زیارتتان، این دعا (همه‌اش) را بخوانید و همه را شریک خیرتان کنید! از بابت تقسیم ثوابش هم نگران نباشید که به قول بزرگی، دعا کردن مانند روشن کردن چراغ است، نور می‌دهد، چه یک نفر از نور آن بهره ببرد، چه چهل نفر! آیا استفاده آن سی و نه نفر، از بهره نور آن یک نفر می‌کاهد؟!


* اگر تذکّر این نکته "آموختن کار خیری" بوده، این برادر کوچکتان (و همچنین استاد عزیزی که حدود 14 سال پیش این را یادم داد) هم امیدوار است بهره‌ای از دعاهایتان ببرد ... .
** این مطلب را در حرم مطهّر حضرت امام رضا علیه السلام نگاشتم ... به امید قبول حضرتش ... .

 

<
میرمحمد
۱۳ شهریور ۹۱ ، ۰۸:۲۹ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ نظر