قرضاً حسناً - دوم
سه شنبه, ۱۷ مرداد ۱۳۹۱، ۰۹:۰۴ ق.ظ
"قرض‌الحسنه" به نظرم ترکیبی اشتباه است، و از آن اشتباه‌تر، چیزی که به اسم قرض‌الحسنه و وام به خورد خلق‌الله می‌دهند! قرض و وام دادن به مؤمن برای رفع گرفتاریش، مستحب، وبسیار پسندیده و از افضل اعمال است، اما 1000تومان که قرض دادی باید همان 1000 تومان را بگیری، و سود حتی یک ریالش هم حرام است و خودت و خانواده‌ات و جامعه‌ات را همین حرام‌های ریز و درشت به باد فنا می‌دهد.
می‌خواهم در مورد یک سوء تفاهم بزرگ برایتان بنویسم، "وام" دانستن "تسهیلات اعطایی بانکها". حتما می‌دانید یکی از خدماتی که این روزها بانکها و تعاونی‌های اعتبار به مردم می‌دهند، "تسهیلات فروش اقساطی" است که مردم ما، آن را با وام اشتباه می‌گیرند!
دلم برایتان بگوید، قرض و وام، پولی است که قرض دهنده محض رضای خدا به قرض‌گیرنده می‌دهد، و قرض‌گیرنده به هر درد زندگی‌ش که بخواهد میزند و بعدا هم عین همان را به آن قرض‌دهنده نیکوکار بر می‌گرداند و احتمالا قدری دعایش هم می‌کند و تمام!
اما "تسهیلات فروش اقساطی" به زبان ساده‌اش این می‌شود که مثلا من پول خرید نقدی یخچال یک‌میلیون تومانی را ندارم و به بانک مراجعه می‌کنم و بانک مرحمت فرموده آن کالا را برای من نقد خریداری می‌کند و بعد به حقیر به مبلغ یک‌میلیون و سیصدهزار تومان به اقساط می‌فروشد. یعنی در حقیقت دو "معامله" و داد و ستد انجام می‌شود.
پس: پولی که مشتری از بانک می‌گیرد، قرض نیست و مال خودش نیست، بلکه باید به وکالت از بانک برود و آن جنسی را که فاکتورش را آورده بخرد و بعد آن را از مالک جدید (بانک) بخرد.
پس: برای حلال بودن آن سیصدهزار تومان، حتما باید این دو معامله انجام شود و لاغیر.
پس: آوردن فاکتور جعلی و قرارداد صوری، دردی دوا نمی‌کند و این می‌شود که پولی که بانک برای خرید نقدی به طرف داده، او می‌رود به جای دیگری میزند و در حقیقت تصرف نامشروع در مال بانک کرده؛ و پس از آن پول بیشتری برمی‌گرداند، که این هم می‌شود "ربا" دادن و دو حرام و دو ضربه به خود و خانواده و جامعه ... .
پس: فقط امضا کردن اوراق و اسناد، برای صحت این معامله کافی نیست و طرفین واقعا باید از مفاد آن دقیقاً مطلع بوده و با قصد و نیت همان، معامله را جاری فرمایند. [همانطور که مهر و امضای شناسنامه و دفتر ازدواج، کسی را به کسی محرم نمی‌کند و حتما عقد ازدواج لازم است]
درخواست: ای که دستت می‌رسد، کاری بکن! عزیزی که دارنده‌ای و برازنده‌ای و می‌توانی قرض بدهی! به برادر و خواهر تنی و ناتنی و دینی‌ات بده و ثواب نجومی‌اش را هم ببر تا آن بندگان خدا هم دچار این پیچ و خم‌های شبهه‌ناک نشوند ... .
می‌خواهم در مورد یک سوء تفاهم بزرگ برایتان بنویسم، "وام" دانستن "تسهیلات اعطایی بانکها". حتما می‌دانید یکی از خدماتی که این روزها بانکها و تعاونی‌های اعتبار به مردم می‌دهند، "تسهیلات فروش اقساطی" است که مردم ما، آن را با وام اشتباه می‌گیرند!
دلم برایتان بگوید، قرض و وام، پولی است که قرض دهنده محض رضای خدا به قرض‌گیرنده می‌دهد، و قرض‌گیرنده به هر درد زندگی‌ش که بخواهد میزند و بعدا هم عین همان را به آن قرض‌دهنده نیکوکار بر می‌گرداند و احتمالا قدری دعایش هم می‌کند و تمام!
اما "تسهیلات فروش اقساطی" به زبان ساده‌اش این می‌شود که مثلا من پول خرید نقدی یخچال یک‌میلیون تومانی را ندارم و به بانک مراجعه می‌کنم و بانک مرحمت فرموده آن کالا را برای من نقد خریداری می‌کند و بعد به حقیر به مبلغ یک‌میلیون و سیصدهزار تومان به اقساط می‌فروشد. یعنی در حقیقت دو "معامله" و داد و ستد انجام می‌شود.
پس: پولی که مشتری از بانک می‌گیرد، قرض نیست و مال خودش نیست، بلکه باید به وکالت از بانک برود و آن جنسی را که فاکتورش را آورده بخرد و بعد آن را از مالک جدید (بانک) بخرد.
پس: برای حلال بودن آن سیصدهزار تومان، حتما باید این دو معامله انجام شود و لاغیر.
پس: آوردن فاکتور جعلی و قرارداد صوری، دردی دوا نمی‌کند و این می‌شود که پولی که بانک برای خرید نقدی به طرف داده، او می‌رود به جای دیگری میزند و در حقیقت تصرف نامشروع در مال بانک کرده؛ و پس از آن پول بیشتری برمی‌گرداند، که این هم می‌شود "ربا" دادن و دو حرام و دو ضربه به خود و خانواده و جامعه ... .
پس: فقط امضا کردن اوراق و اسناد، برای صحت این معامله کافی نیست و طرفین واقعا باید از مفاد آن دقیقاً مطلع بوده و با قصد و نیت همان، معامله را جاری فرمایند. [همانطور که مهر و امضای شناسنامه و دفتر ازدواج، کسی را به کسی محرم نمی‌کند و حتما عقد ازدواج لازم است]
درخواست: ای که دستت می‌رسد، کاری بکن! عزیزی که دارنده‌ای و برازنده‌ای و می‌توانی قرض بدهی! به برادر و خواهر تنی و ناتنی و دینی‌ات بده و ثواب نجومی‌اش را هم ببر تا آن بندگان خدا هم دچار این پیچ و خم‌های شبهه‌ناک نشوند ... .
خیلی مطلب جالب و بجایی بود.
بقیه مطالبتم خوندیم.
نیش و کنایه نهفته توی مطالبتو واقعا دوسداریم.
احسنت