هم از آفتاب

1. در راستای "عطربازی"مان، صبح امروز با "دانهیل قهوه‌ای" عزیز هم‌نفس شدیم و اوّل هفته‌مان را با یک عالمه حسّ خوب شروع کردیم! در اتوبوس که بحمدلله اتّفاق خاصّی نیفتاد! ولی به محض پیاده شدن از اتوبوس، چند قدمی که راه رفتم، بانوی میانسال عربی (و یا بانوی عرب میانسالی!) از پشت سر قدمشان را به قدم حقیر رساندند و شیشه‌ی عطر نصفه‌ای را به زور اهدا فرمودند و ما را با انبوهی حیرت و شگفتی تنها گذاشتند! بویش که کردم، همان رایحه لیموی مورد علاقه خودشان را حس کردم! عطر "سیترون" است گویا و البتّه قدری کهنه! حالا از صبح دارم فکر می‌کنم که این بنده خدا اگر وبلاگ‌نویس باشد، امشب اینطوری مطلب می‌زند که:

صبح امروز، از کنار آقایی می‌گذشتم که بوی خوبی می‌داد! از بس بویش خوب بود، ترسیدم چشم بخورد! فلذا شیشه عطر گندیده‌ام را به ایشان دادم که بوی گند بگیرد و خدای نکرده طوریش نشود ...!

و یا این که:

صبح امروز، از کنار آقایی می‌گذشتم که بوی گندی می‌داد! از بس بدبو بود، در حقّش مادری (خواهری؟! رفاقت؟! بوووووق؟!) کردم و شیشه عطر نازنینم را به وی اعطا فرمودم! باشد که آگاه شود به خطای خویش!

قدرنشناس نیستم و همین‌جا صمیمانه ازشان تشکّر می‌کنم، ولی قضاوت در مورد پُست جدید وبلاگ فرضی‌شان با خودتان!!!

2. هر مطلب جدیدی که می‌نویسم و منتشر می‌کنم، موجی از کامنتهای تبلیغاتی از جانب موتورهای محترم اسپمر، روانه وبلاگ حقیر می‌شوند! و مطمئنّاً تأیید و انتشار آنها، گامی است در راستای رسیدن آن بزرگواران به اهداف سودجویانه‌شان! به همین دلیل، زین پس ببینید چه بلایی بر سرشان می‌آورم! شما هم بیاموزید!

3. سال نود و یک هم دارد به نیمه می‌رسد ... آیا ما هم به نیم آنچه خدا از ما در این سال می‌خواست، رسیده‌ایم ...؟

4. این روزها، دیگر رژیم جواب نمی‌دهد و باید ورزش را سنگینتر کنم ... برای دو رقمی شدنم دعا کنید!